ZGŁOSZENIA I WPŁATY

C28 „Leczenie pękniętego serca”” – psychoterapia traumy.

KURS SPECJALISTYCZNY - POSIADA ATESTACJĘ SEKCJI NAUKOWEJ PSYCHOTERAPII ORAZ SEKCJI NAUKOWEJ TERAPII RODZIN POLSKIEGO TOWARZYSTWA PSYCHIATRYCZNEGO.

Łódź: I. 6-7.11.2020; II. 18-19.12.2020; III. 12-13.02.2021; IV. 12-13.03.2021; V. 9-10.04.2021; VI. 28-29.05.2021; VII. 18-19.06.2021; VIII. 17-18.09.2021; IX. 1-2.10.2021

Zespół Nauczycieli Instytutu


Program cyklu bazuje na modelu hipnoterapii Miltona.H.Ericksona, rozwijanym następnie przez jego uczniów m.in. przez Ernesta Rossiego, Jaya Haleya, Cloe Madanes , Jeffreya Zeiga.
Hipnoza ericksonowska promuje aktywny i kreatywny udział pacjenta, kieruje jego uwagę na potencjalnej sile i zasobach, orientuje w kierunku wizji pozytywnej przyszłości, prowadzi do wzbudzenia wrażliwości na wewnętrzną reakcję konstruktywnych aspektów nieświadomości. Terapeuta wspiera rekonstrukcję traumatycznych wydarzeń w celu przypomnienia zasobów i transformacji pamięci oraz dokonania wewnętrznej integracji. Pacjent odzyskuje przy tym poczucie kontroli i sprawstwa.
Struktura szkolenia – proponowana tematyka i kolejność zajęć – odzwierciedla etapy procesu terapeutycznego powrotu do zdrowia według modelu SARI (Stabilizacja, Aktywacja, Rozwiązanie, Integracja).
Każdy dwudniowy warsztat, w zamierzeniu autorów programu, będzie zawierał elementy i doświadczenia odtwarzające kolejne etapy odzyskiwania zdrowia przez pacjenta, dając uczestnikom szkolenia możliwość powtórzenia i utrwalenia sposobów pracy nad sojuszem terapeutycznym, bezpieczeństwem i stabilizacją, aktywacją i opracowaniem pojawiającego się traumatycznego materiału, rekonstrukcją i tworzeniem rozwiązań a także integracją zdysocjowanego materiału i pracą nad nową tożsamością.

Program szkolenia:
Warsztat I: Podstawy procesu leczenia traumy. Katarzyna Szymańska
Celem warsztatu jest zapoznanie uczestników z podstawowymi pojęciami, mechanizmami psychicznymi i diagnozą PTSD, rodzajami traumy oraz celami terapii. Zostaną przedstawione etapy pracy i strategie leczenia traumy. Prowadzący rozpocznie proces budujący poczucie bezpieczeństwa i integrację grupy. W programie zawarta jest demonstracja i ćwiczenie praktycznych umiejętności pracy w hipnozie, spożytkowującej zjawiska transowe charakterystyczne dla traumy: dysocjację, amnezję, katalepsję.
1. Budowanie bezpiecznej relacji terapeutycznej z zastosowaniem: a/ hipnozy klinicznej: rozwijanie poczucia synchronizacji i zdolności mentalizacji psychicznych procesów pacjenta; b/ technik wydobywających zasoby i możliwości orientacji pacjenta w czasie teraźniejszym.
2. Diagnoza PTSD – objawy osiowe i diagnoza różnicowa, współwystępowanie z innymi zaburzeniami psychicznymi
3. Mechanizmy psychiczne, zjawiska hipnotyczne właściwe dla zespołu pourazowego i cele terapii.
4. Rodzaje traumy ze względu na czas trwania i etiopatogenezę.
5. Główne etapy w procesie terapii:
a) stabilizacja, regulacja emocji, budowanie bezpieczeństwa, zaufania i poczucia kontroli
b) rozpamiętywanie i przekształcanie traumatycznych wspomnień
c) odbudowywanie związków, rozwijanie nowej tożsamości i wewnętrzna integracja
6. Strategie leczenia: fragmentowanie procesu – „podążanie małymi krokami”;
wydobywanie i spożytkowanie zasobów; orientacja na pozytywną przyszłość; kierowanie
uwagą pacjenta i sugestiami.
7. Spożytkowanie zjawisk dysocjacji- asocjacji w procesie leczenia. Praca w hipnozie przy symbolicznym określaniu celów leczenia
8. Spożytkowanie zjawisk hipnotycznych: hipermnezji-amnezji w opracowaniu doświadczenia urazowego (technika hipnozy: „pojemników na pamięć”), katalepsji- ruchu (technika hipnozy: „milczącego odreagowania”)
9. Rola hipnozy klinicznej w leczeniu traumy.

Warsztat II: „Bezpieczna obecność”- stabilizacja i samoregulacja w pracy z traumą. Krzysztof Karauda, Katarzyna Zaborska
Celem szkolenia jest zapoznanie uczestników z różnymi sposobami korzystania z zasobów swojego ciała w sytuacji przeciążającego stresu i traumy. Kluczowa w tym procesie jest znajomość własnych reakcji psychofizycznych wobec trudnych doświadczeń oraz zdolność stabilizacji i przywracania poczucia bezpieczeństwa. Część tych umiejętności zależy od reakcji wyuczonych w przebiegu linii życia, część to efekt działania autonomicznego układu nerwowego. Jednym z podstawowych celów szkolenia jest skierowanie uwagi uczestników na umiejętność rozpoznawanie własnych wzorców regulacji autonomicznej w pracy z pacjentem.
1. Teoria Poliwagalna – prezentacja koncepcji
2. Obecność, uważność, poczucie bezpieczeństwa w terapii traumy
3. Reakcje autonomiczne jako zasób twojego ciała
4. Samoregulacja i rytmy wagalnej
5. Ćwiczenie praktycznych umiejętności, autodiagnoza

Warsztat III: „Kopalnia skarbów” – zasoby terapeuty i pacjenta w pracy z traumą. Aleksandra Nowak, Inga Nowak-Dusza
1. Pojęcie zasobów oraz idea spożytkowania.
2. Odkrywanie i kontakt z zasobami na różnych etapach procesu terapeutycznego:
a) budowanie stabilizacji i poczucia bezpieczeństwa (czynniki wpływające na poczucie bezpieczeństwa; „wewnętrzni sprzymierzeńcy’ - tworzenie zasobowych stanów ego; bezpieczne miejsce/miejsce komfortu; pomocna istota; rysunek doświadczenia zasobów; „ochronny płaszcz)
b) przetwarzanie i spożytkowanie doświadczenia traumatycznego (objaw/y jako zasób; spożytkowanie podwójnej świadomości: zasoby „tu i teraz” oraz „tam i wtedy”)
c) specyfika procesów pamięciowych i doświadczenia czasu przez pacjentów z diagnozą PTSD - integracja (tworzenie osobistej mapy zasobów; zasoby na linii życia).
3. „Siła życia – siła przetrwania” – zasoby z perspektywy:
a) indywidualnej (wersja „ja” sprzed traumy i po uporaniu się z traumą)
b) systemowej (opowieści rodzinne o sile i sposobach przetrwania)
c) relacji terapeutycznej (rozpoznawanie wskaźników dobrego, bezpiecznego kontaktu, zaufania w relacji terapeuta-pacjent; rytuały terapeutyczne).
4. Ciało jako zasób w pracy z traumą:
a) oddech jako bezpieczna struktura „tu i teraz”
b) rozwijanie świadomości ciała i samoregulacji
c) „wyspy bezpieczeństwa” w ciele
d) poszukiwanie codziennych, przyjemnych aktywności
e) symbole radości życia

Warsztat IV: „Pomóż mi przetrwać tę sytuację” - interwencja kryzysowa, jako możliwość zapobiegania rozwoju zespołu posttraumatycznego. Inga Nowak-Dusza, Aleksandra Nowak
1. Kryzysowa rzeczywistość – różnorodność definiowania, a wspólnota doświadczania kryzysu.
2. Istota kryzysu – wybrane zagadnienia indywidualnej i systemowej perspektywy kryzysu. Typy kryzysów.
3. Dynamika kryzysu- stadialny czy indywidualny wzorzec kryzysu. Przebieg kryzysu.
4. Interwencja kryzysowa czy psychoterapia? Przydatne strategie pomocy psychoterapeutycznej w interwencji kryzysowej
5. Zagrożenia i szanse płynące z kryzysu – ocena stanu pacjenta i jego sytuacji. Rozpoznawanie indywidualnych i systemowych zasobów, wybrane modele oceny kryzysu, możliwe wzorce adaptacji kryzysowej.
6. Strategie interwencji kryzysowej – trójfazowy schemat procesu interwencyjnego wg Rhine i Weissberg, interdyscyplinarność interwencji (system pomocy).
7. Istota interwencji kryzysowej – „tu i teraz” oraz „ku dobrej przyszłości ”(model interwencji Jamesa i Gillilanda); bezpieczeństwo psychologiczne i fizyczne klienta, a odreagowanie; kolejne kroki pojedynczej sesji interwencji.
8. „Dobre przeżycie” – ericksonowskie aspekty interwencji kryzysowej (m.in. aktywna postawa terapeuty, techniki zasiewające zmiany, perspektywy i postawy, rozwijanie alternatywnych scenariuszy, aktywizowanie sprawczości pacjenta)
9. „Niewidzialne wsparcie” – paradoks wsparcia społecznego, wsparcie spostrzegane a otrzymane, wsparcie ukierunkowane na rozwiązanie problemu i na regulację emocji.
10. Układanie planu rozwiązania kryzysowego do wybranych typów kryzysów.

Warsztat V: „Wysłuchaj mnie - świadectwo ciała”- leczenie traumy w pracy z pacjentem chorym somatycznie. Lucyna Lipman
Program warsztatu jest oparty o strukturę prowadzonych procesów psychoterapeutycznych pacjentów cierpiących z powodu chorób i dolegliwości somatycznych. Omawiane przypadki będą odnosić się do terapii indywidualnej, rodzinnej i par. W każdym z poruszanych zagadnień będzie możliwość zdobycia doświadczeń praktycznych poprzez zapoznanie się z hipnotycznymi i symbolicznymi technikami pracy terapeutycznej.
1. Spożytkowanie choroby i objawów z ciała do komunikacji z nieświadomą częścią pacjenta
2. Budowanie mostu somatycznego w pracy z procesem
3. Rekonstrukcja energii traumy na poziomie odczuć emocjonalnych i cielesnych
4. Integracja posttraumatycznie zdysocjowanych części na poziomie ciała i psychiki
5. Rozwiązywanie wewnątrzsystemowych przeniesień manifestujących się objawami somatycznymi

Warsztat VI: „Kintsugi - sztuka sklejania życia” - terapia osób, które przetrwały traumy złożone. Jolanta Berezowska
Neurobiologiczne następstwa traumy – jak dochodzi do podzielenia na części Ja.
1. Etapy psychoterapii:
a) budowanie bezpieczeństwa w procesie terapii;
b) budowanie dostrojenia w diadzie terapeuta-pacjent;
c) rozwijanie postawy akceptacji i tolerancji
d) koncepcja podzielenia Ja na części i wprowadzenie do pracy z częściami;
e) etap otaczania części współczuciem i zrozumieniem;
f) budowanie przywiązania opartego na wcześniej wypracowanym poczuciu bezpieczeństwa;
g) praca z częściami nazywanymi „autodestrukcyjnymi” – przedefiniowanie.
2. Prezentacja przypadków długoterminowej terapii pacjentów o złożonej diagnozie – zaburzeń osobowości, depresji, uzależnienia, sprawców i ofiar przemocy i PTSDcomplex.

Warsztat VII: Praca z rodziną zgłaszającą się po doznaniu lub ujawnieniu traumy. Anna Wierzbowska
Warsztat prezentuje aspekty prowadzenia terapii rodzinnej , szczególne uwzględniające pracę z rodzinami zgłaszającymi się po próbie samobójczej dziecka, po zachowaniach autodestrukcyjnych, czy po ujawnieniu nadużycia seksualnego. Warsztat odnosi się zarówno do teoretycznych jak i do praktycznych aspektów pracy z rodziną oraz do wyposażenia terapeuty rodzinnego w umiejętności niezbędne do pracy z rodziną gdzie wystąpiło traumatyczne doświadczenie.
1. Wzorce przywiązania a uzdrawiający związek z terapeutą.
2. Prężność rodziny jako wymiar sprzyjający powrotowi do równowagi. Sieć społeczna i zaangażowanie społeczne rodziny jako czynnik budujący odporność systemu.
3. Ćwiczenie przeprowadzenia sesji rodzinnej z elementami zadośćuczynienia i przywracania właściwej hierarchii w systemie.
4. Prezentacja przypadków i strategii terapeutycznej stosowanej w procesie terapii.
5. Czynniki ryzyka traumy „zastępczej” u terapeuty i możliwości zapobiegania.
6. Zasoby terapeuty rodzinnego.

Warsztat VIII: „Możemy się odrodzić” – wzrost potraumatyczny. Małgorzata Skubacz
1. Koncepcja teoretyczna wzrostu po traumatycznego (WPT)
2. Obszary aktywności w których można zaobserwować WPT
a) nowe postrzegania siebie
b) zmiana w relacjach z innymi, odbudowanie związków z ludźmi
c) przebudowanie hierarchii wartości
3. Czynniki indywidualne i społeczne sprzyjające doświadczeniu WPT
a) zaangażowanie w budowanie nowej tożsamości
b) otwartość na doświadczenie
c) optymizm
d) duchowość
e) poczucie humoru
f) poczucie własnej skuteczności i kontroli
g) nadzieja
h) wsparcie społeczne
4. Praca terapeutyczna – skoncentrowanie na rozwijaniu i wzbudzaniu czynników sprzyjających WPT. Zastosowanie specyficznych technik.
5. Studium przypadku:
- kobiety (zagrożenie życia z powodu choroby)
- rodziny (zaatakowanej przez stalkera)

Warsztat IX: Superwizja. Krzysztof Klajs


Zasady zgłoszeń na cykl szkoleniowy „Leczenie pękniętego serca” – psychoterapia traumy.
Szkolenie przeznaczone jest dla osób, które:
1. Wzięły udział w szkoleniu „Złoty kluczyk”- zasady terapii Miltona H. Ericksona lub w jednym ze szkoleń z pracy z metaforą („Rzucone ziarno” - metafora i bajka w pracy z dziećmi i rodzinami, „Mądrość Sindbada” - metafora i bajka w pracy z dorosłymi) organizowanych przez Instytut.
2. Wzięły udział w szkoleniu „Królewska droga do nieświadomości” – wstęp do Hipnozy Ericksonowskiej cz. I. Osoby, które jeszcze w nim nie uczestniczyły, zobowiązane są do wzięcia w nim udziału przed ukończeniem cyklu „Leczenie pękniętego serca” – psychoterapia traumy.
3. Posiadają doświadczenie zawodowe jako psychoterapeuci.
4. Prześlą wypełnioną ankietę zgłoszeniową na adres: info@p-i-e.pl i przejdą pomyślnie proces kwalifikacji.

W CELU ZAPISU PROSIMY O SKORZYSTANIE Z ODPOWIEDNIEGO FORMULARZA ZAMIESZCZONEGO POWYŻEJ.